Poród przez cesarskie cięcie – kiedy należy go przeprowadzić?

W Polsce ponad 1/3 porodów odbywa się przez cesarskie cięcie. Nierzadko następuje ono na życzenie kobiety, chociaż w większości przypadków, decyzja o jego przeprowadzeniu podejmowana jest przez lekarzy. Kiedy koniecznie trzeba wykonać cesarskie cięcie, co kwalifikuje kobietę do tego zabiegu i co jeszcze warto o nim wiedzieć?

Cesarskie cięcie – kiedy jest zalecane?

Wiele sytuacji wymusza przeprowadzenie porodu operacyjnego. Wskazaniem do cesarskiego cięcia jest m.in. tzw. łożysko przodujące, czyli sytuacja, w której łożysko zasłania ujście szyjki macicy. Najczęstszy powód to jednak nieprawidłowe położenia dziecka (inne niż główkowe), utrudniające poród naturalny. Wśród innych powodów kwalifikujących kobietę co cesarskiego cięcia wymienia się również nierzadko ciążą bliźniaczą, chorobę serca matki, zakażenie wirusem opryszczki narządów płciowych czy wysokie ciśnienie krwi. Decyzję o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia można także podjąć w oparciu o niewspółmierność porodową. Występuje ona, gdy miednica matki jest zbyt mała w stosunku do rozmiarów dziecka.

Cesarskie cięcie na życzenie

Mnóstwo kobiet decyduje się na cesarskie cięcie w obawie przed bólem, jaki niewątpliwie wiąże się z porodem naturalnym. Operacja przeprowadzana jest w znieczuleniu zewnątrzoponowym lub podpajęczynówkowym, a dopiero po zaprzestaniu jego działania może pojawić się ból. Każdorazowe użycie mięśni może skutecznie uprzykrzać wykonywanie jakichkolwiek czynności, niemniej ból powinien ustąpić w ciągu tygodnia, a rana na brzuchu zagoić się w nieco dłuższym czasie.

Przygotowanie do cesarskiego cięcia

Jeżeli kobieta jest wcześniej poinformowana o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia, to powinna pojawić się w szpitalu dobę wcześniej, w celu poddania się dokładnym badaniom. W dniu, w którym kobieta będzie operowana, nie powinna nic jeść, podłączona zostanie jej za to kroplówka nawadniająca oraz założony cewnik. Do szpitala zabrać należy koszulę nocną. Przy cesarskim cięciu istnieje konieczność golenia wzgórka łonowego. Podczas operacji stosuje się znieczulenie zewnątrzoponowe, które podaje anestezjolog. Wykonuje on nakłucie kręgosłupa, a dokładnie wkuwa się w odcinek lędźwiowy. Znieczulenie umożliwia swobodne rozcięcie. Kobieta jest cały czas przytomna, jednak nie odczuwa bólu, a tuż po zabiegu może od razu przytulić dziecko.

Cesarskie cięcie a narkoza

W rzadkich przypadkach cesarskie cięcie przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Taka decyzja zostaje przeważnie podjęcia, kiedy decyzja o operacji została podjęta nagle bądź gdy istnieją przeciwwskazania medyczne do podania znieczulenia zewnątrzoponowego. Cały zabieg trwa zazwyczaj ok. 30 minut. Niekiedy konieczne jest wykonanie cięcia podłużnego. Następuje to zazwyczaj, kiedy dziecko należy wyjąć jak najszybciej.

Proces gojenia

Tuż po operacji młoda mama zostaje przewieziona na oddział pooperacyjny. Mniej więcej po 12 godzinach z pomocą położnej może wstać z łóżka. Przez pierwszą dobę podawane są jej leki przeciwbólowe oraz kroplówka nawadniająca zaś na drugi dzień, pierwszy posiłek. Cięcie wykonywane jest w taki sposób, aby pozostała jak najmniej widoczna blizna. Przeważnie szew przykrywa się jałowym opatrunkiem, który zdejmuje się w drugiej dobie. Po kilku dniach młoda mama jest w stanie funkcjonować samodzielnie, a czasem blizna staje się niemal niewidoczna.